بدون عنوان

همیشه از این که میبینم یکی وبلاگش به روز نشده حس خوبی بهم دست میده چون خوشبینانه  فکر می کنم هرکی دیر به دیر میاد یعنی اون قدر شاد و خوشحاله که وقت نمی کنه چیزی بنویسه! در کنارش اون حس دلتنگی برای اون طرف و نوشته هاشم هست اما اون حسِ خوشحالیم غالب تره انگار.
خودم کم و بیش همین جوری ام. نه که الان خیلی اتفاقای خوب برام افتاده و شاد باشم اما گرفتاریم اون قدر زیاد شده که دیگه وقت نکنم اتفاقاتمو بنویسم. شایدم زیاد نیست و برای منی که یکسره بی حوصله بودم یه خرده زیاد باشه! خلاصه هرچی که هست باعث شده  این روزا حالم خوب باشه حتی اگه معدل  این ترمو خراب کرده باشم، حتی اگه 2ماه باشه که با دوستام بیرون نرفته باشم، بازم حالِ این روزامو شدیدا دوست دارم :)

پ.ن1: فیلم "یکشنبه غم انگیز"  رو اگه تا الان ندیدید پیشنهاد می کنم حتما ببینید آخرش عالی بود.

 پ.ن2: کارآموزیام شروع شده خونه که می رسم رسما بیهوش میشم ولی از این روند کاملا راضیم

پ.ن3: جنایت و مکافاتو 2 هفته اس شروع کردم و با این روندی که پیش میرم احتمالا 5،6 ماه دیگه تمومش کنم ولی به همینم راضیم!